Deze week gingen mijn gedachten vaak naar de busramp in Zwitserland waar 28 doden te betreuren waren waaronder 22 kinderen in de leeftijd van 12 jaar.
Je kind moeten afstaan lijkt mij toch wel het aller allerergste wat je kan overkomen.
Zelf heb ik geen kinderen, wel ben ik van zeer dichtbij meerdere dierbare verloren,het ongeluk bracht weer herinneringen uit die tijd in me naar boven. Wat heeft dit nou met honden te maken hoor ik je denken, nou heel veel. Toen ik mijn vader, zus, broer en partner ben verloren waren het naast mijn familie en vrienden vooral mijn honden die me er doorheen gesleept hebben. Zij waren er onvoorwaardelijk voor mij, gaven me troost, afleiding en liefde precies op het moment als ik dat nodig had. Het zal je niet erbazen dat mijn liefde voor deze prachtige wezens daardoor alleen maar is toegenomen.
Ik hoop dat de familie, vrienden, leraren en schoolgenootjes van de overledenen ook een dier hebben waar ze een stukje troost uit kunnen putten. Ik wens ze in ieder geval heel erg veel sterkte en kracht toe met dit enorme verlies
Geen opmerkingen:
Een reactie posten